Μια παλιά ιστορία λέει τον περασμένο αιώνα ένας καμηλιέρης έμπορος ξεκίνησε για το Κάιρο να βρεί έναν ξακουστό σοφό γέροντα.Τελικά συναντήθηκε με τον σοφό αφού χρειάστηκε να κάνει ένα μακρινό ταξείδι διασχίζοντας ένα μεγάλο κομμάτι της ερήμου!
Ξαφνιάστηκε όμως όταν είδε τον γέροντα να ζεί σε μια σκηνή με ένα στρώμα μόνο πάνω στην άμμο,έναν σοφρά δυό σκαμνιά και πολλά βιβλία.Γύρισε τότε προς τον σοφό και γεμάτος απορία τον ρώτησε…-Πού είναι τα ‘επιπλά σου? Ο γέροντας κοίταξε τον καμηλιέρη και του απάντησε με μια ερώτηση.—Τα δικά σου..πού είναι?
--Μα εγώ δεν έχω , είμαι περαστικός..!---Και εγώ, περαστικός είμαι…!



Η ζωή είναι προσωρινή ΜΗΝ ΤΗΝ ΣΠΑΤΑΛΑΜΕ






Μας δόθηκε ο χρόνος
Μας δόθηκε η ζωή
Μας χαρίστηκε η ανάσα






Αφορμή για αυτά τα σποραδικά λόγια,για τις μικρές σκέψεις μου,είναι η ίδια η ζωή και οι ανατροπές της.Ανατροπές που πιστεύουμε πως δεν θα ζήσουμε,γεγονότα που ελπίζουμε πως δεν θα βιώσουμε.Και όταν έρχεται εκείνη η πικρή στιγμή,εκείνη η ρημάδα στιγμή, μας βρίσκει απροετοίμαστους, αλλοπαρμένους στον δικό μας κόσμο ,απο την δικιά μας εικονική ζωή,που μόνοι μας σχεδιάσαμε χωρίς πόνους χωρίς πίκρες,και μας χαστουκίζει ,μας συνεφέρει και μας προσγειώνει στην πραγματική ζωή, στην απτή γή.Ε! μας φωνάζει αυτή είναι η Ζωή.....
Κάποιος μου είπε πως όταν τα παιδιά μεγαλώσουν και φτάσουν στην εφηβεία,πρέπει να τα πάρουμε και να τα πάμε μια βόλτα σε νοσοκομείο και σε νεκροταφείο.Εκεί μαζί τους και εμείς θα συνέρθουμε,θα θυμηθούμε, και αυτά θα μάθουνε,και θα ακούσουμε πάλι την ζωή να μας λέει
Ε!εσείς αυτή είναι η ζωή..ΑΠΛΑ ΖΗΣΤΕ ΤΗΝ!










0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αναγνώστες

Η ΦΡΑΣΗ ΤΗΣ ΒΔΟΜΑΔΑΣ

Oνειρα,όνειρα.μικρά ή μεγάλα,κρυφά ή φανερά..ανάσες ζωής.

About this blog